RS232 seri iletişim portu hakkında bilgiler

Özellikle mikro denetleyici tabanlı uygulamalarda kullanılan bilgisayar rs232 seri portu hakkında detaylı bilgiler bulunuyor seri iletişim projelerinizde işinize işinize yarayabilir bazı sorun, soruların cevaplarını bulabileceğiniz bir doküman. Emeği geçen hazırlayan kişilere teşekkürler.

Seri asenkron olarak gönderilen verinin alınması veya iletilmesini gerçekleştiren cihazlar arasında bu tür haberleşmenin sağlanabilmesi için geliştirilen bir standartdır.

RS-232’nin Doğuşu ve Gelişimi

RS-232 Standardı en çok bahsedilen bir standart dır. İlk olarak 1962 yılında çıkmıştır ve onun üçüncü versiyonu 1969 yılında RS-232C olarak adlandırılmıştır. RS-232C standardı ise RS-232 C üzerinde genişletme yapmak için 1987 yılında çıkmıştır. RS232 D standardı aynı zamanda EIA-232-D olarak da bilinir.

RS-232 C Electronic Industries Assosiation (EIA) tarafından daha bilgisayarın başlangıç zamanları sayılan o yıllarda tasarlanmıştır. EIA‘da çalışan mühendisler gelecek için nasıl bir şey geliştireceklerinden pek emin değillerdi. Böylece RS-232 C standardının mümkün olduğu kadar esnek olması için çok sayıda farklı sinyal hatları sağlamışlardır. Fakat günümüzde bu sinyal bağlantılarının çoğu kullanılmaktadır.

RS-232 C ile kullanılan en yaygın konnektör tipi DB25’dir. DB-25 25 pinlidir. RS-232 D’de 25 hatlıdır ve DB-25 konnektörünü kullanır. D tipi konnektörlerdir. Bu tip konnektörler D şeklinde olduğu için bu adı almışlardır.

Amerika Birleşik Devletleri dışında bu DB-25 konnektörü kablosu V.24 ve V.28 olarak bilinir. V.24 ve V.28 standartları , Consultative Committee On International Telegraph and Telephone (CCIT) olarak bilinen Uluslararası standartlar grubu tarafından kabul edilmiştir.

RS-232C 25 pin DB-25 konnektörü kullanması yanında bazı seri arabirimler, daha küçük olan DB-9 konnektörünü de kullanır. Bu konnektör 9 pinlidir. 1984 yılında IBM’in bilgisayarı AT’yi takdim etmesinde 9 pinli D tipi DB-9 konnektörünü kullanmıştır.IBM’in standartları belirlemede bir üstünlüğü olduğundan dolayı o zamanlarda bazı üretici firmalar tarafından 9 pinli konnektörler desteklenmiştir.

Böylece DB-25 ve DB-9 olmak üzere iki çeşit konnektör kullanılmaya başlanmıştır. 9 Pinli konnektörün çıkışına sebep olarak 25 pinli konnektörde kullanılan uçların hepsinin kullanılmadığını gösterebiliriz. IBM tarafından kullanılan DB-9 konnektör çeşiti, RS 449 olarak belirtilen RS-232’den farklı bir standartda belirtilmiştir. RS-449 diye bilinen standart’da ayrıca 37 pinli bir konnektör çeşidi daha belirtilmiştir.

IBM uyumlu bilgisayarda PC’nin arkasına birçok part yerleştirilebilmektedir. Bu portlar farklı boyutlarda olabilmektedir. RS-232 seri portu genellikle COM 1, COM 2, RS-232 veya seri olarak belirlenmiştir. Eğer port isimli olarak belirlenmemişse, bağlantı için kullanılacak olan doğru portun bulunması önem kazanır.

DB-25 konnektörü bilgisayarda yaygın olarak kullanılan bir konnektör çeşididir. D şeklinde sahiptir ve 25 tane hat vardır. Daha önceden de belirtildiği gibi bu 25 hattan hepsi kullanılmadığı için bazı üretici firmalar bazı hatların kullanımından vazgeçmişlerdir.

Bilgisayarlarda seri portlar bulunabileceği gibi paralel portlarda bulunabilmektedir. IBM paralel portlarını DB-25k konnektörünü kullanarak yerine getirmiştir. Fakat bu bir karışıklığa sebebiyet verebilir. Çünkü hangi portun paralel veya seri olduğunu belirlemede kargaşalık doğurabilmektedir. Bunları ayırt etmenin bir yolu vardır.

IBM uyumlu bilgisayarların arkasındaki paralel port için DB-25 konnektörü kullanıldığı belirtmiştik, kullanılan bir port dişidir. 25 pin yerleştirimi için 25 tane soket bulunur. Kullanılan RS-232 portu DB-25P veya erkek konnektördür.

Diyelim ki, bir seri bağlantı yapacağız. O zaman kullanılacak olan kablonun ucu dişi (female) olsun ki, bilgisayarın arkasındaki erkek konnektörle bağlantı yapabilsin. Bu işlem paralel bir bağlantı için tam tersi olmaktadır.

RS-232 standardı ile iletim seri bir şekilde ve asenkron olarak yapılır. Örnek olarak bir bilgisayarla diğer bir bilgisayarın modemle bağlantısını düşünelim.

Bir RS-232 standardı ile çalışırken ve iletişimi sağlayan birim DCE (Data Terminal Equipment) ve iletişimi sağlayan birim DCE (Data Communication Equipment) ve iletişimi sağlayan birim DCE (Data Communication Equipment) olarak adlandırılır. DCE en genel şekilde modem’dir. Modemler, telefon hatları üzerinden haberleşirler. Normalde bilgisayar içindeki haberleşme paralel bir şekilde yapılmaktadır. Karşımıza şöyle bir sorun çıkmaktadır. Bu da bilgisayarın dışına yapılacak olan veri akışının seri bir şekilde olmasıdır. Dolayısıyla bilgisayardaki datayı dışarıya göndermek için bunu seri bir forma dönüştürmemiz gerekir.

Bu işlem VARTS olarak adlandırılan arabirim devreleri (IC) ile yapılmaktadır. Bu devrelerin birçok çeşidi bulunmaktadır. Aynı zamanda bu devreler bilgisayar içinde kullanılan sinyal seviyeleri olan TTL (+5V ve 0V)’yi RS-232 Sinyal seviyeleri olan +12V, -12V ‘a dönüştürürler. Daha sonar gönderilecek veriler, RS-232 portundan dışarıya bir RS-232 tablo ile ulaşılması istenen DCE birimine gönderilir (DCE olarak bir MODEM kullandığımızı düşünüyoruz). Modemler, telefon hatları üzerinden haberleşirler.

Fakat telefon sistemi insan seslerini taşıması için dizayn edilmişlerdir. Dijital bilgiyi taşıması için değil. Dolayısıyla bu telefon sisteminin bilgisayarlar tarafından direkt kullanımı uygun değildir. Dolayısıyla dijital sinyallerin analog sinyallere dönüştürülmesine çalışılmıştır. Bunun için MODEM’ler kullanılmıştır. Modem çıkışında, her bir dijital sinyale karşılık ses sinyalleri üretilir. Böylece sinyaller telefon hatları üzerinden taşınabilecek hale dönüştürülmüş olur. Bu telefon hattı üzerinden bu ses sinyalleri karşı tarafta bulunan modeme ulaşır.

SİNYAL KODLAMASI

RS-232 C hatları TTL sinyal seviyelerini (+5V, OV) taşımaz. Tipik olarak gerilim seviyeleri +12 V ve -12V’dur. Fakat RS-232 hatları, +25VDc’ye kadar yüksek olan sinyal seviyeleri ile -25 V Dc’ye kadar düşük olan sinyalleri taşıyabilir. Bilindiği üzere bilgisayardaki data iletimi ikilik sistemde olmaktadır. Lojik 1’e +5V karşılık gelirken, lojik 0’a OV seviyesi denk gelir. Bu tür bir çevrime TTL (Transistor, Transistor Lojik Level) çevrimi denir. Bu, bilgisayar içindeki haberleşme standardı kabul edilir. Bilgisayar içindeki data transferlerinde TTL seviyeli sinyallerin kullanılması birkaç sebepten dolayı avantajlıdır.

• Güç Yönünden

• Isı dağılımının az olmasından

• Bu tür çalışan aletler için line driver’a ve receiver’a ihtiyaç duyulmadan direkt bağlantı yapılabilir.

• TTL aletler yüksek hızda çalışabilir. Bu durum bilgisayar içindeki data transferleri için çok uygundur.

Peki Neden Bu TTL RS-232C için Kullanılmamıştır ? Çünkü TTL haberleşmesinde birkaç feet’den sonra çok ciddi problemler ortaya çıkmaktadır. Ayrıca TTL, dışarıdan gelen sinyallerden çok çabuk etkilenir. Dolayısıyla sinyaldeki birkaç Voltluk kayıp sinyalin belirsiz bölgeye düşmesine sebep olur.

Normalde bir konnektörün pinleri 4 kısımda incelenebilir.

• Ground
• Data
• Kontrol
• Zamanlama’dır.

Asenkron bir iletişim kullanıldığı için zamanlama kısmını kullanmayız. PC’lerde tek voltaj (genellikle 5V) lojik 1 olarak ve OV ve groundun da lojik 0 olarak belirtildiğini söylemiştik. Bu tür iletim bilgisayar içinde sorun çıkarmaktadır. RS-232 hatları gürültülü hatlar üzerinde yüzlerce feet sinyalleri göndermek zorunda kalabilmektedir. +5V, uzak mesafelere göndermede bir zayıflamaya maruz kalacaktır.

Başarılı bir iletimin sağlanabilmesi için RS-232 sinyalleri pozitf bir sinyal için +5V ile +15 V arasında ve negatif bir sinyal içinde -5V ile-15V arasında ve negatif bir sinyal içinse -5V ile -15 V arasında bir değer almalıdır. Bu aralığı bu şekilde tutarak, gürültüden dolayı oluşan gerilim dalgalanmalarından etkilenmesini de minimuma indirmiş oluruz. Bu şekilde bir sinyal transmitter’dan gönderildi diyelim. RS-232 receiver’ı için ise bu sinyal aralığı +3V’dan yukarısı için pozitif sinyal, -3V ve bundan aşağı için ise negatif sinyal olduğu anlaşılır. Peki -3V ile +3V arasındaki bölgede ne olacak? Bu bölge kararsız bir bölgedir. Bu bölgede bulunan bir sinyal,gürültü olarak kabul edilir. Fakat RS-232 hatları pozitif olarak +25 V’a kadar, negatif olarak da -25V’a kadar olan sinyalleri taşıyabilir.

Entegre Devre Parametreleri

Dijital entegre devre gruplarını birbirleri ile kıyaslamak ve belirli uygulama için en uygun grubu seçmek için bazı önemli özellikler vardır. Bumlar entegre parametreleri olarak adlandırılır. Bu parametrelerin en önemlileri ;

• Yayılım Gecikmesi ve Yayılım Hızı(Propagation Delay): Bir dijital entegre devrenin veya bir lojik kapının girişindeki değişme ile buna bağlı olarak çıkışta meydana gelebilecek değişme arasındaki zaman farkına yayılım gecikmesi adı verilir. Nanosaniye(nsn) cinsinden ifade edilir. Yayılım hızı yayılım gecikmesi ile doğrudan ilgilidir. Yapılan işin hızını belirtir. MHZ cinsinden ifade edilir. Yayılım gecikmesi ile yayılım hızı ters orantılıdır.

• Güç Harcaması (Power Dissipation): Bir lojik kapının harcadığı güç miktarıdır. Miliwatt cinsinden ifade edilir. Genelde bir dijital devrenin hızıyla harcadığı güç doğru orantılıdır.

• Çıkış Kapasitesi (Fan Out): Bir lojik kapının çıkışına bağlanabilecek maksimum yük sayısını ifade eder. Örneğin çıkış kapasitesi 10 ise bu lojik kapı aynı cinsten 10 adet lojik kapıyı sürebilir demektir.

• Gürültü Bağışıklığı (Noise Margin): Devrenin çalışmasına etki etmeyecek şekilde izin verilebilen gürültü gerilim sınırıdır. Genelde milivolt (mv) cinsinden ifade edilir.

Tümleşik Devrelerin Lojik Aile Tipleri:

• Direnç transistör lojik(RTL): RTL tipi entegreler ilk imal edilen ticari tip entegrelerdir. Entegre devrelerinin başlangıcında ucuz olmaları nedeniyle çok kullanılan bir yöntemdir. RTL tipi entegrelerin çalışma gerilimi 3V ile 3.6V arasındadır. Yayılım gecikmesi yaklaşık 12nsn , güç harcamaları kapı başına 10mwatt’ dır. 700 ve 900 lü sayılarla kodlanmışlardır.

• Diyot transistör lojik (DTL): Mahsurlarından dolayı entegre içerisinde diyot transistör mantığının kullanışı sınırlıdır. Diyotlarda az da olsa bir iç gerilim düşümü vardır. Ve bu lojik seviyedede bir düşüşe neden olur. Aynı anda devrede bir negatifleme olayı da gerçekleşmez.

Bu mahsurları ortadan kaldırmak için bir negatifleyici amplifikatör kullanılır. Negatifleme sağlandığı gibi gerilim düşümleri telafi edilerek lojik seviyeyi belli bir tolerans içinde tutar. Yavaş yavaş ortadan kalkan entegrelerdir. Bu tip entegreler hız, güç ve kararlılık bakımından RTL tipi entegrelerden daha iyidir.

DTL tipi entegrelerin çalışma gerilimleri 5V civarındadır. Gürültü bağışıklığı düşüktür. 830′ lu ve 930′ lu rakamlarla kodlanmıştır.

• Transistör transistör lojik (TTL): TTL entegreler DTL tipi entegrelerin gelişmiş şeklidir. DDL entegrelerdeki giriş diyotlarının yerini çok emetörlü bir giriş transistörü almıştır. Bundan dolayı TTL entegreler çok süratli çalışırlar ve hızlarının yüksek olması nedeniyle çok yaygın olarak kullanılır. Günümüzde en yaygın olarak kullanılan entegre grubudur. Kullanım yerleri arasında bilgisayarlar yer alır.

TTL entegreler 5 alt gruba ayrılır:

1)Standart TTL: TTL grubunun ilk çeşitidir. Kapı başına güç harcaması 10mw , yayılım gecikmesi 10nsn , yayılım hızı ise 35MHz’dir.

2)Düşük Güçlü TTL: Kapı başına güç harcaması 1mw , yayılım gecikmesi 33nsn , yayılım hızı ise 3MHz’dir.

3)Yüksek Hızlı TTL: Kapı başına güç harcaması 22mw , yayılım gecikmesi 6nsn , yayılım hızı ise 50MHz’dir.

4)Şotki TTL(STTL): TTL grubunun en hızlı çalışanıdır. Kapı başına güç harcaması 19mw , yayılım gecikmesi 3nsn , yayılım hızı ise 125MHz’dir.

5)Düşük güçlü şotki TTL (LSTTL): TTL grubunun en son geliştirilenidir. Kapı başına güç harcaması 2mw , yayılım gecikmesi 20nsn , yayılım hızı ise 35MHz’dir.

TTL grubu 7400 ve 5400′ lü sayılarla kodlanır. Çok kullanılanı 7400 lü entegrelerdir. 5400 serisi askeri amaçlıdır. 7400 serisi 0°C-70°C arasında çalışan entegre gruplarını gösterir. 5400 serisi ise -55°C – +125°C arasında çalışır. Bir TTL entegrenin hangi alt gruptan olduğunu 74 ve 54 sayılarından sonra gelen harfler belirtir. Örneğin 74L00 düşük güçlü TTL grubundan veya 7400 standart TTL gibi…

• Emitör Kuplajlı Lojik (ECL): ECL ailesi TTL ailesi kadar yaygın değildir. En yüksek hıza sahip entegrelerdir. 1962 yılında Motorola firması tarafından yapımına başlanmıştır. TTL’ e göre daha pahalıdır ve daha zor soğutulur. Ara bağlantılar yapmak zordur ve gürültü bağışıklığının daha az olduğu iddia edilir. Bir çok uygulamada da ECL kapısı gerektiğinden daha hızlı olabilir. Diğer yandan süper hızlı bilgisayarlar ve çok hızlı özel amaçlı bilgisayarlar ECL kullanır. ECL entegreleri günümüze kadar sürekli gelişmiştir. 4 ana ECL alt grubu vardır.

1)MECL 1 Grubu: Kapı başına yayılım gecikmesi 8ns , yayılım hızı 30MHz ve kapı başına güç harcaması 35mW’ dır. 300 ve 350′ li sayılarla kodlanmışlardır.

2)MECL 2 Grubu: MCLE 1′ in geliştirilmişidir. Kapı başına yayılım gecikmesi 4ns , yayılım hızı 75MHz ve kapı başına güç harcaması 22mW’ dır. 1000 ve 1200 lü sayılarla kodlanmışlardır.

3)MECL 10K Grubu: ECL alt grubunun en yaygın olarak kullanılanıdır. Kapı başına yayılım gecikmesi 2ns , yayılım hızı 125MHz ve kapı başına güç harcaması 25mW’ dır. 10000′ li sayılarla kodlanmışlardır.

• Metal -Oksit Yarıiletken Lojik (MOS): Alan etkili transistör (FET) tekniğinin geliştirilmesi ile MOS türü entegrelerin imaline başlanmıştır. Bu entegrelerdeki transistörler MOSFET olarak isimlendirilirler.

Yavaş olmaları çabuk bozulmaları ve sürücü güçlerinin az olmaları nedeniyle bazı uygulamalar için tercih edilmemekle birlikte yapım kolaylığı , boyutlarının küçük olması ve az güç harcamaları nedeniyle pek çok uygulamada kullanılır.

MOS entegrelerin çalışma gerilimleri 3V ile 15V arasındadır. Diğer özellikleri ile CMOS entegrelere benzerler. Bu entegrelerde statik deşarjlara karşı dikkatli olunmalı ve çalışırken;

• Entegreli İnjeksiyon Lojik (IIL): IIL lojik kapılarının tek girişi ve çok çıkışının olması, tasarımda farklı bir yol izlenmesini gerektirir. Bu teknolojinin avantajları tasarım sorunlarına ağır basmaktadır. Ve IIL bellekler ve mikroişlemciler piyasada bulunmaktadır. Son yıllarda IIL teknolojisi CMOS teknolojisindeki gelişmeler yanında sönük kalmış ve popülerliğini yitirmiştir. IIL lojik kapıları bazı farklılıklar dışında RTL lojik kapıları ile benzer çalışma özellikleri gösterirler. özellikleri gösterirler. Yapılarında direnç kullanılmaması bir chip üzerine daha çok devre yerleştirilmesine imkan sağlamış ve maliyete büyük ucuzluk getirmiştir.

RS-232 C STANDARDININ DİĞER KULLANIMI

RS-232 C ile bir bilgisayarla modem bağlanabildiğini görmüştük. Bildiğimiz gibi bilgisayar bir DTE birimini teşkil etmekteydi. Modem ise DCE birimi teşkil etmekteydi. Bir RS-232 C bağlantısı için önemli olan bir nokta vardır ki, o da hangisinin DTE ve hangisinin DCE olduğudur. Bilgisayar ve modem için bir sorun yoktur. Neyin ne olduğu bellidir.

Fakat karşımıza RS-232 C ile başka bir bağlantı yaptığımızda örneğin bilgisayar ile printer’ın bağlanması veya bilgisayarla diğer bir bilgisayarın bağlanması durumunda karşımıza bir sorun çıkmaktadır. Bilgisayar bir DTE birimi idi. Aynı zamanda printer da bir DTE birimini teşkil etmektedir. O zamanda karşımıza bir DTE-DTE haberleşmesi söz konusu olacaktır. Normalde bir RS-232 C standardı, bir DTE ile bir DCE birimi arasındaki haberleşmede kullanılır. Buna bir çözüm olarak null-modem kullanılmasıdır. Bunun sayesinde iki DTE birimi için haberleşme yapılmış olur.

RS-232 UYGULAMASI

Bilgisayar Plotter Bağlantısı

RS-232 standardında bir iletişim yapılmak istendiğinde her iki birimin de aynı bazı ayarlamalara sahip olması gerekir. Örneğin baudrate, parity biti. Dolayısıyla bu tip ayarlamalar ikisi içinde aynı olmalıdır. Örneğin gönderilen bir bilgideki parity ile alıcıdaki paritinin farklı olması alıcının bu parity bitini kontrol ettikten sonra gönderilen bilgide bir karışıklık olduğunu farketmesine, dolayısıyla gönderilen bilginin yanlış olduğunu anlayıp bilginin tekrar gönderilmesine yol açabilir.

Yapılacak olan uygulamada bir bilgisayarla bir plotter bağlantısı yapılacaktır. Bilgisayar bağlantısı labwindows diye adlandırılan bir programla yapılacaktır. Programın ilgili yerinde bu plotter bağlantısı kullanılacaktır. Labwindows’un options menüsünden hardcopy options’ a girilerek RS-232 plotter konfigürasyonu görülebilir. Bu kısımda;

• Com Port
• Baudrate
• Interrupt
• Port Adresi
• Pen Mapping

Parity durumları görülebilir. Ve istenildiğinde bu kısımlarda değişiklik yapılabilmektedir. Com port haberleşilecek olan portu belirtir(COM1′ den COM8′ e kadar program destekler. Fakat bilgisayarda seri olarak yazılmış. Sadece bir tane COM1 vardır. ). Baudrate de ise istenilen oran seçilebilir. İnterrupt seviyesinde her COM için seviye belirtilmiştir.

RS232C’NİN ELEKTRİKSEL DALGALANMALARA KARŞI KORUNMASI

RS232C seri portları, yüksek voltajdan kolaylıkla zarar görebilir. Bilgisayarın seri portlarına gelen bir zararın sonucu çok pahalı olabilir. Genellikle, zarar gören bir seri port için tüm ana kartın değiştirilmesi gerekir. Bu yüzden de, bu portların yüksek voltaja karşı korunması gereklidir.

RS232C seri portunu yüksek voltajdan korumak aslında oldukça kolaydır. Standartlara göre sinyal +25V ile -25V arasında olmalıdır. Bu yüzden, bunun dışındaki voltajlara izin verilmemelidir. Tipik bir RS232C alıcısı +30V ile -30V ‘a kadar dayanabilir. Bu amaçla kullanılan voltaj koruma devresi, +25V ile -25V arası dışındaki tüm voltajları keser. Voltaj koruma devresinde;

• Varistörler(Varit Resistor):Bu elemanın direnci, gerilime bağlı olarak değişir.
• zener diyotlar kullanılmaktadır.

Burada sorulması gereken sorulardan biri de, korunması gerekli şeyin ne olduğudur. Bunun cevabı ise, bilgisayarlar arasında bağlantılı olan iletim hattı kablolarıdır. Bu şu şekilde yapılır; en basit durumda ,sadece transmit data,receiver data ve toprak hattı kullanıldığında, transmit data ile toprak arasında ve receiver data ile toprak arasında iki adet koruma elemanı gereklidir. Daha çok hat kullanıldığında, kullanılan(sinyal kablosu ve sinyal toprağı) kadar koruma elemanı gerekecektir.

Kötü aşırı voltaj durumlarında, galvonik yalıtıcıları seri port hatlarında kullanılır. Koruma ve yalıtımı sağlayan seri data çeviricileri de kullanılmaktadır.

VDR ve Zener Diyotların Karşılaştırılması

• en temel koruma devresidir
• ucuzdur
• aşırı yüklenmelere karşı koyma kapasitesi yüksektir
• oldukça hızlıdır

Zener diyotlar:

• VDR’lere nazaran aşırı dalgalanmalara karşı daha hızlı tepki verdiği için daha iyi koruma sağlar.

• VDR’lere nazaran daha düşük kapasitanslı olduklarından yüksek hızlı veri hatları için uygundur.

• Zener diyotlardan önce, veri hattı ile seri bir şekilde olan resistör bağlanması gereklidir. Bu direncin değeri, zener diyodu aşırı akımlara karşı koruyabilecek değerde olmalıdır. Bu direnç daima, zener diyotla veri hattı arasında olmalıdır. Konnektörün soluna veri hattı, sağına bilgisayar gelecek şekilde bu devre yerleştirilmelidir. Zener diyotların bilgisayar tarafına dirençler ekleyerek bu devre, bidirectional yapılabilir ama bu da veri hattının direncinin artmasına neden olur.

Koruma Devrelerinin Geliştirilmesi İçin Fikirler

Seri portlarda daha iyi bir koruma için bazı fikirler ortaya çıkartıla bilinir;

• Koruma elemanlarını, sinyal toprağı(Pin7) yerine, ortak uç toprağa(Pin1) bağlamak.
• Handshaking hatlarına koruma elemanı eklenmesi.

Örneğin, BCB Electronics şirketi, aşırı yüklenmelere karşı, ortak toprağı Pin1’den sağlamaktadır. Koruma elemanı olarak, 26V’luk metal oksit varistörleri vardır. Bu elemanlar Pin2 den Pin8’e kadar(Pin20 dahil) bağlanmışlardır. Bu yolla, normal RS232C asenkron seri iletimi için gerekli, bütün veri ve handshaking pinleri korunmuş olur.

RS-232 C STANDARDI
DB-25 Konnektörü
ARABİRİM DEVRELERİ
HANDSHAKING
RS232C’DEN SONRA GELİŞTİRİLEN STANDARTLAR
MODEMLER
Dört Kablolu Hat Bağlantısı
Modemlerin Çalışma Prensipleri
RS232C STANDARTINA UYGULANAN TESTLER
RS232C Arabiriminin Breakout Box İle Testi
RS232C Loopback Testi
Birbirine Uzak Bilgisayarların Bağlanması
Aynı Ortamdaki İki Bilgisayarın Bağlanması

Yukarıda özetler verildi;