Gitar için Reverb Efekt Modülü PT2399

PT2399 Gecikme, Reverb, Koro, Flanger, Stereo Genişletici gibi ses efektlerini oluşturmak için kullanılanılıyor. PT2399 üzerine kurulu Reverb Efekt devresinde gain, direct, attack, effect, reverb, feedback kontrolleri yapılabiliyor. VR4 10kohm Reverb potansiyometresi ile sinyal gecikme süresini 10 … 100 ms aralığında ayarlayabilirsiniz.

Reverb Gitar Efekt devresinin PCB çizimi eagle cad ile hazırlanmış kaynak dosya var çizimi boyutları küçük ve malzemeler DIP kılıf pcb tek katlı.

Devre montajında PT2399’u yerleştirmeden önce, Q1 regülatör çıkışında (LM78L05) mevcut voltajı kontrol edin, çünkü bu sistem maksimum 6,5 V besleme voltajında ​​çalışabilir daha yüksek voltaj PT2399 entegresine zarar verebilir.

“Yankı” efekti, güç kaynağından +9V voltaj ile beslenir. Doğrultucu diyot 1N4007, voltajın ters polaritesine karşı koruma sağlar.

PT2399 Reverb Efekt Modülü devre şeması

Ses girişi aşamasından sonra iki potansiyometre eklenmiş. “Direct” olarak adlandırılan VR6 (100kohm/A) kullanılarak, temel sinyalin seviyesi belirlenir, bu daha sonra toplama aşamasında girdi olarak karıştırılır.

VR5 (100kohm/A) “Attack” kullanımı, PT2399 gecikme hattının giriş seviyesini ayarlar.

Potansiyometre VR4 (10kohm/C) “Reverb” ile sinyal gecikme süresini 10ms … 100ms aralığında ayarlar.

Potansiyometre VR3 (100kohm/C) birlikte kondansatör C11 (33nF) ve direnç R13 (33kohm) ile birlikte geri besleme seviyesini 400 Hz’nin üzerinde ayarlar. Grubun alt kısmının kesilmesi burada kasıtlıdır, çünkü sistem titreşmeye karşı daha hassas olacaktır ve oldukça istenmeyen bir durum olan kendi kendine aktiflenebilecektir.

Potansiyometre VR2’yi (100kohm/C) “Effekt” olarak kullanarak, temel sinyal ile karıştırılan ve işlemsel yükselticinin ikinci aşamasının toplamında yükseltilen gecikme hattından çıkış sinyalinin seviyesini ayarlar.

VR1 potansiyometresi (200kohm/A) kazancı ayarlamak için kullanılır ve böylece efektten çıkış sinyalinin seviyesini ayarlar.

PT2399 Reverb Efekt ses örnekleri

Gitar veya klavye için yankı efekti

“Yankı” efekti üretme yöntemi – çalışma ilkesine bağlı olarak – iki türe ayrılabilir: mekanik ve elektronik. İlk ve aynı zamanda en eski çözüm yay sistemidir. İkinci çözüm, analog veya dijital gecikme hatlarını kullanır. Yaylarla oluşturulan efektler eski moda bir tını verir, ancak yankı yaratma olasılıkları çok sınırlıdır.

Dijital veya analog gecikme hatlarına sahip cihazlar çok daha geniş bir yankılanma aralığına izin verir, bu yüzden tasarımımda popüler PT2399 dijital devresini kullanmaya karar verdim. Öneriler: efekt, odaların yankılanmasını taklit etmek için kullanılır, yaylıların ve klavyelerin sesini çeşitlendirir, stüdyoda ve evde sahnede kullanışlıdır.

PT2399 entegresi, Delay, Reverb, Chorus, Flanger, Stereo Expander gibi diğer ses efektlerini oluşturmak için kullanılır. Elde edilen gecikme 100 ms’den büyük olmalıdır, çünkü o zaman tekrarlı ses yansıması olgusu daha belirgin hale gelir. “Yankı” efektinde, yansıma ve tekrarlama olgusu da vardır, ancak bunun meydana geldiği süre daha kısadır, bu da orijinal ve tekrarlanan seslerin üst üste binmesine katkıda bulunur ve aldatıcı bir şekilde ses yolculuğuna benzer bir olgu verir ( yansıtan) boş bir odada ses dalgası enerjisi kaybolana ve bozunana kadar.

Elbette çok daha büyük bir gecikme süresi kullanan Reverb devreleri var ama bunları tek bir gecikme hattı ile yapmak mümkün değil. Bu amaçla, genellikle maksimum 100 ms gecikme ile çalışan, kaskat bağlı en az iki gecikme hattı kullanılır. En az iki PT2399’luk bir kaskadda uygun bağlantı ayarıyla, oldukça büyük bir salonun yankılanmasını elde etmek mümkündür.

Giriş aşamasından sonra iki potansiyometre eklenmiştir. “Doğrudan” olarak adlandırılan VR6 (100 kΩ/A) ile, daha sonra toplama aşamasının girişinde karıştırılan temel sinyalin seviyesi ayarlanır. VR5 (100 kΩ/A) “Saldırı”, PT2399 gecikme hattının giriş sinyali seviyesini ayarlamak için kullanılır.

VR4 (10 kΩ/C) “Yankı” potansiyometresi, sinyal gecikme süresini 10…100 ms aralığında ayarlar. Potansiyometre VR3 (100 kΩ/C), kapasitör C11 (33 nF) ve direnç R13 (33 kΩ) ile birlikte 400 Hz’in üzerindeki aralıkta geri besleme seviyesini ayarlar. Bandın alt kısmının kesilmesi burada kasıtlıdır, çünkü devre gürültüye karşı daha duyarlı olacaktır ve kendi kendini uyarabilir ki bu oldukça istenmeyen bir olgudur. Bağlantı, küçük odaların yankılanmasının iyi bir taklidini elde edecek şekilde seçildi.

“Effekt” olarak adlandırılan VR2 potansiyometresini (100 kΩ/C) kullanarak gecikme hattından temel sinyalle karıştırılan ve işlemsel yükselticinin ikinci aşamasının toplam aşamasında yükseltilen çıkış sinyalinin seviyesini ayarlarız. Kazancı ayarlamak için VR1 potansiyometresi (200 kΩ/A) kullanılır, böylece efektten gelen çıkış sinyalinin seviyesini ayarlar.

C7 kondansatörü, ses bandının düşük frekans aralığında kendi kendini uyarmayı sınırlamak için artık 100 nF’lik bir kapasitansa sahiptir. C12 kondansatörü 1 nF olarak değiştirildi, bu da alçak geçiren filtre aralığının iyileştirilmesine katkıda bulundu ve çalışma aralığı yaklaşık 10 kHz’e ulaşarak efektin rengini daha “parlak” hale getirdi.

Kondansatör C16, 1 nF olarak değiştirildi. Görevi, maksimum sinyal gecikmesiyle “Gecikme 500” sonucunda ses kalitesini etkileyen ve sonuç olarak “Yankı” bandın daha yüksek kısımlarında bulunan ancak çok külfetli olmayan gürültüyü ortadan kaldırmaktı. ve bu nedenle “kozmetik” bir rol oynar ve daha yüksek frekanslarda uyarılma eğilimlerini azaltır.

C26 kondansatörü 33 nF olarak değiştirildi. Bu eleman, A/D dönüştürücüdeki gürültüyü ortadan kaldırarak sinyali filtrelemekten sorumludur. Kapasitörün kapasitansı ne kadar büyük olursa, sesin tınısı o kadar “donuk” olur. Maksimum 100 ms gecikmeyle 33 nF’lik bir kapasitansın kullanılması “parlak” bir renk verir.

Direnç R8, 47 kΩ olarak değiştirildi. Bu elemanın daha yüksek direnci, gecikme hattından gelen sinyal seviyesini biraz sınırlar, çünkü maksimum “Saldırı” giriş sinyali ile “Doğrudan” sinyal bastırılır ve nihai etkinin ayarlanmasını zorlaştırır.