Güç Kaynakları

DC güç kaynaklarının temel yapısı ve genel prensipleri, Gerilim regülasyonu ve önemi, Transistörlü paralel ve seri gerilim regülasyonu, Tümdevre pozitif gerilim regülatörlerinin özellikleri ve uygulamaları, Tümdevre negatif gerilim regülatörlerinin temel özellikleri ve uygulamaları, Tümdevre ayarlanabilir gerilim regülatörlerinin temel özellikleri ve uygulamaları

Yaşamımızın hemen her alanında kullandığımız elektronik cihazların sayısı gün geçtikçe artmaktadır. Kullandığımız cihaz ne olursa olsun (tv, telefon, bilgisayar, fırın, buzdalabı v.b gibi) mutlaka bir dc güç kaynağına gereksinimi vardır ya da içerisinde dc güç kaynağı barındırır.

Kullanım alanı ve önemine bağlı olarak çeşitli tiplerde güç kaynağı ya da dc besleme kaynaklarının tasarımı yapılmaktadır. DC güç kaynakları genel olarak; regülesiz, regüleli ve anahtarlamalı olarak başlıca üç ana kategoride sınıflandırılır. Bu bölümde; doğrusal dc güç kaynaklarını tüm yönleri ile inceleyerek tasarım yeteneğimizi geliştireceğiz.

DC GÜÇ KAYNAKLARI

Tüm elektronik cihazlar çalışmak için bir DC güç kaynağına (DC power supply) gereksinim duyarlar. Bu gerilimi elde etmenin en pratik ve ekonomik yolu şehir şebekesinde bulunan AC gerilimi, DC gerilime dönüştürmektir. Dönüştürme işlemi Doğrultmaç (redresör) olarak adlandırılan cihazlarla gerçekleştirilir.

Doğrultmaç veya DC Güç kaynağı (DC power supply) denilen cihazlar, basitten karmaşığa doğru birkaç farklı yöntemle tasarlanabilir. Bu bölüm; bir dc güç kaynağının genel yapısı içerisinde aşağıdaki konulardan oluşmaktadır.

• Temel dc Güç Kaynağı
• Transformatörler
• Doğrultmaç ve Filtre devreleri
• Regülasyon işlemi

Temel DC Güç Kaynağı (Power Supply)

Bilindiği gibi bütün elektronik cihazlar (radyo, teyp, tv, bilgisayar v.b gibi) çalışmak için bir dc enerjiye gereksinim duyarlar. dc enerji, pratik olarak pil veya akülerden elde edilir. Bu oldukça pahalı bir çözümdür. dc enerji elde etmenin diğer bir alternatifi ise şehir şebekesinden alınan ac gerilimi kullanmaktır. Şebekeden alınan ac formdaki sinüsoydal gerilim, dc gerilime dönüştürülür. Bu işlem için dc güç kaynakları kullanılır.

Temel bir dc güç kaynağının blok şeması şekil-1.1’de görülmektedir. Sistem; doğrultucu, filtre ve regülatör (regulator) devrelerinden oluşmaktadır. Sistem girişine uygulanan acgerilim (genellikle şehir şebeke gerilimi), bir transformatör yardımıyla istenilen gerilim değerine dönüştürülür.

Transformatör çıkışından alınan bu ac gerilim, doğrultmaç devreleri kullanılarak doğrultulur. Doğrultulan gerilim, ideal bir dc gerilimden uzaktır ve az da olsa dalgalanmalar (rıpıl) içerir. Filtre devreleri tam bir dc gerilim elde etmek ve rıpıl faktörünü minimuma indirmek için kullanılır. İdeal bir dc gerilim elde etmek için kullanılan son kat ise regülatör düzenekleri içerir. Sistemi oluşturan blokları sıra ile kısaca inceleyelim.

Transformatör

Şehir şebeke gerilimi genellikle 220Vrms/50Hz’dir. Bu gerilim değerini belirlenen veya istenilen bir ac gerilim değerine dönüştürülmesinde transformatörler kullanılır. Bir transformatör silisyumlu özel saçtan yapılmış gövde (karkas) üzerine sarılan iletken iki ayrı sargıdan oluşur. Bu sargılara primer ve sekonder adı verilir. Primer giriş, sekonder çıkış sargısıdır. Primer ile sekonder sargıları arasında fiziksel bir bağlantı yoktur. Bu özellik, kullanıcıyı ve sistemi şehir şebekesinden yalıtarak güvenli bir çalışma sağlar.

Üreticiler çeşitli güç değerlerinde transformatör üreterek kullanıcının tüketimine sunarlar. Bir trafonun gücü artıkça boyutu ve fiyatı da artmaktadır. Enerji kayıpları az olduğundan primerden uygulanan güç, çok az kayıpla sekondere aktarılır. Primer sargıları genellikle 220Vrms’dir. Sekonder sargıları ise farklı gerilim değerlerinde üretilmektedir. Transformatörlerin primer ve sekonder gerilimleri ve güçleri üzerlerinde etkin değer (rms) olarak belirtilir.

Transformatör seçiminde; primer ve sekonder gerilimleri ile birlikte gücüne de dikkat edilmelidir. Bir güç kaynağının tasarımında kullanılacak transformatörün toplam gücü; trafo üzerinde ve diğer devre elemanlarında harcanan güç ile yükte harcanan gücün toplamı kadardır. Transformatör her durumda istenen akımı vermelidir. Fakat bir transformatörden uzun süre yüksek akım çekilirse, çekirdeğin doyma bölgesine girme tehlikesi vardır. Bu nedenle transformatör seçimine dikkat edilmeli, tasarlanacak dc kaynağının gücüne uygun transformatör seçimi yapılmalıdır. Farklı güç ve boyutlarda bazı transformatörlerin görüntüleri şekil-1.2’de örnek olarak verilmiştir.

Doğrultmaç ve Filtre Devreleri

Şehir şebekesinden alınan ve bir transformatör yardımıyla değeri istenilen seviyeye ayarlanan AC gerilimi, DC gerilime dönüştürmek için ilk adım doğrultmaç devresi kullanmaktır. Doğrultmaç devreleri, yarım dalga ve tam dalga olmak üzere iki tiptir. Yarım dalga doğrultmaç devresi kaliteli bir güç kaynağı tasarımı için yeterli değildir. Çıkış gerilimi düşük ve darbelidir. İyi bir güç kaynağı tasarımında mutlaka tamdalga doğrultmaç devresi kullanılmalıdır. Köprü tipi ve orta uçlu olmak üzere iki tip tamdalga doğrultmaç devresi tasarlanabilir. Tipik bir köprü tipi tamdalga doğrultmaç devresi ve çıkışından alınan dalga biçimi Şekil-1.2’de verilmiştir.

Doğrultmaç çıkışından alınan işaretin dalga biçimi, dc işaretten uzaktır ve çeşitli dalgalanmalar (ripple) barındırmaktadır. İşaret üzerindeki dalgalanmaları minimum düzeye indirip tam bir dc gerilim elde etmek amacı ile filtre devreleri kullanılır. Çeşitli tip filtre devreleri (RC, C, LC, ? v.b) vardır.

En pratik ve ekonomik filtre işlemi kondansa-törlerle yapılır. Şekil-1.3’de tamdalga doğrultmaç çıkışından alınan işaret ve filtre işlemi grafiksel olarak gösterilmiştir. Doğrultmaç ve filtre devrelerinin çalışmaları ve özellikleri üzerinde fazla durmayacağız. Bu konuları daha önceden bildiğinizi varsayarak sadece hatırlatma yapılmıştır.

Son olarak şekil-1.4’de komple bir dc güç kaynağı devresi, çıkış işaretinin dalga biçimi ve alabileceği dc değer verilmiştir. Çıkışta filtre amacıyla kullanılan kondansatörün kapasite değeri önemlidir. Büyük değerli kapasiteye sahip kondansatör daha iyi sonuç verir.

Gerilim Regülasyonu ve önemi

Kaliteli bir güç kaynağının yapımında son aşama regülasyon işlemidir. Regülesiz bir güç kaynağı özellikle hassas cihazların beslenmesinde tercih edilmez. Regülesiz bir dc kaynağın sakıncaları aşağıda özetlenmiştir.

• Regülesiz bir güç kaynağından çekilen akım miktarı değiştikçe ya da yük değiştikçe, çıkış gerilimi sabit kalamayarak değişmektedir.

• Regülesiz kaynağın girişindeki ac gerilim değişmesi, çıkış dc geriliminde değişmesine neden olur.

• Regülesiz kaynakta doğrultma işleminde kullanılan yarıiletkenler ısıdan etkilenirler. Dolayısıyla ısıdaki değişimler çıkış dc gerilimini değiştirebilir.

Belirtilen bu üç kusuru ortadan kaldırmak ve çıkıştaki dalgalanma oranını azaltmak amacıyla gerilim regülasyonu yapılır. Her hangi bir güç kaynağının gerilim regülasyonu (G.R) aşağıdaki gibi formüle edilebilir.

Gerilim regülasyonu genellikle % olarak ifade edilir. Bu durumda %G.R;

Örnek: 1.1 Bir dc güç kaynağının çıkış gerilimi boşta (yüksüz, IL=0A) 12V ölçülmüştür. Güç kaynağının çıkış gerilimi 10mA’lik tam yükte ise 11.9V ölçülmüştür. Kaynağın gerilim regülasyonunu bulunuz?

Çözüm:

TRANSİSTÖRLÜ GERİLİM REGÜLATÖRLERİ

Kararlı ve düzenli bir dc gerilim elde etmede ilk adım gerilim regülasyonudur. Gerilim regülasyonu, gerilim regülatörü devreleri kullanarak yapılmaktadır. İlk gerilim regülatörleri zener diyottransistör ikilisinin kullanılması ile geliştirilmiştir.

Bu bölümde regüle işleminin temel ilkelerini öğrenmek amacı ile transistörlü gerilim regülatörlerini inceleyeceğiz. Regülatör devresinin yüke seri veya paralel olması regülatörün tipini belirler. Seri ve paralel olmak üzere iki tip transistörlü gerilim regülatörü vardır. Paralel gerilim regülatörleri boşta akım çekmeleri, çok güç harcamaları vb nedenlerden ötürü pek tercih edilmezler. Regüle devrelerine, çıkış akımını istenilen seviyede sınırlamak amacı ile bir takım ilave düzenekler eklenebilir.

• Paralel Gerilim Regülatörü
• Seri Gerilim Regülatörü

Regüle işleminin amacı belli bir elektriksel büyüklüğü dış etkilerden bağımsız olarak sabit tutabilmektir. Bunun için regüle edilecek büyüklük (gerilim veya akım) sürekli olarak ölçülmek zorundadır. Ölçülen bu değer (o andaki değer), olması istenen gerçek değerle karşılaştırılarak regüle işlemi yapılır. Regüle devrelerinde; olması istenen değer için bir referans gerilimi gereklidir. Bu değer zener diyotlarla sağlanır. Zener diyotla yapılan regüle devresi önceki bölümlerde incelenmişti.

Burada tekrar incelenmeyecektir. Zener diyot regüle işlemi için tek başına yeterli değildir. Zener diyotla alınan referans değer, diğer bir takım elektronik devre elemanları ile geliştirilerek regüle işlemi yapılır. Regüle işlemi gerilim için yapıldığı gibi akım içinde yapılabilir. Bu bölümde gerilimi kararlı kılmak için gerçekleştirilen regülatörler incelenecektir. Transitörlü gerilim regülatörleri seri ve paralel gerilim regülatörleri olarak ikiye ayrılmışlardır. Paralel regülatörde yüke paralel gerilim kontrolü yapılır. Seri regülatörde ise gerilim kontrolü yük ile seri olup akım yolu üzerindedir. Bu iki regülatör tipi aşağıda ayrıntılı olarak incelenmiştir.

Paralel Gerilim Regülatörü

Standart bir paralel gerilim regülatörü devresi şekil-1.5’de verilmiştir. Bu devrede; RP direnci ve Q transistörü yardımı ile regüle edilmeye uygun bir gerilim bölücü oluşturulur. Çıkış gerilimi V0, zener geriliminden transistörün VBE eşik gerilimi kadar daha büyüktür. Yani V0=VZ+VBE olur. RP ön direnci, transistörün maksimum akımı ve transistörde harcanmasına izin verilen maksimum güç kaybı aşılmayacak biçimde seçilmelidir.

Örneğin zener gerilimi VZ=5.6 volt, Regülesiz giriş gerilimi Vİ=16 volt değerinde ise, transistörden izin verilen maksimum IC=1A’lik akması halinde Rp direncinin değeri;

olarak elde edilir. Transistörün emiter ile kollektörü kısa devre edilirse, bu durumda giriş geriliminin toplamı Rp direnci üzerinde düşer. Rp direncinde harcanan toplam güç ise;

olarak bulunur. O halde Rp direnci, 25W’lık bir güçle yüklenebilecek şekilde seçilmelidir. Devredeki IK kısa devre akımı ise;

olarak bulunur. Çıkış gerilimi V0, Rp direncindeki gerilimin Vi-VZ farkından büyük oluncaya kadar ve benzer şekilde yüksüz halde IL akımı IC akımından büyük oluncaya kadar kararlı kılar. Daha sonra zener diyotundan akan akım değeri, zener kırılma akımı IZmin değerinden daha küçük olursa kararlılık yok olur. Bu durum aynı zaman da V0 çıkış gerilimi, Vi-(VZ+VBE) olduğunda söz konusudur. Zener akımı IZ=0.02 amper olan bir zener diyodu kullanıldığında RLmin değeri;

olur. Burada dikkat edilmesi gereken husus, IZmax değerine transistörün beyz akımının da ekleneceğidir. Bu anda zener diyottan akacak gerçek akım değeri;

olur. Düşük güçlü bir transistörde ß değeri örneğin 50 ise;

lur ve zener gücü;

elde edilir. Paralel gerilim regülatörleri uygulamalarda pek kullanılmazlar. Çünkü bu tür gerilim regülatörlerinde yüksüz durumda dahi bir güç harcanması söz konusudur. Bu durum önemli bir dezavantajdır. Uygulamalarda bundan dolayı genellikle seri gerilim regülatörleri tercih edilir.

Seri Gerilim Regülatörleri

Seri gerilim regülatörlerinde, regülasyon transistörü yüke seri bağlanır. Çıkış gerilimi V0; transistörün beyz-emiter gerilimi (VBE) ile zener gerilimi (VZ) toplamına eşittir. Şekil-1.6’da seri regülatör devresi görülmektedir. Buna göre çıkış gerilimi;

V0=VZ+(-VBE)

olur. Çıkış yük akımı ise, seçilen transistörün beyz akımını sağlayabilmesi şartı ile;

değerinde olur. Burada transistörün kaldırabileceği maksimum güç kaybı da dikkate alınmalıdır. ß, transistörün akım kazancıdır. RS direncinin bu durumda değeri;

ifadesinden bulunur. Burada IBMAX;

değerine eşittir.

Önceki bölümlerde anlatılan gerilim regülatörleri uygulama da bu halleri ile yeterli değillerdir. Bu devrelerde çıkış geriliminin değeri kullanılan elemanların toleranslarına bağlıdır. Bu ise bir dezavantajdır. Uygulamada; çıkış geriliminin istenilen değere ayarlanabilmesi, yüksek akım verebilmesi ve aşırı akım koruması iyi bir güç kaynağından istenilen özelliklerdir. Şekil-1.7’de yukarıda sıralanan bazı özelliklere cevap verebilen bir regülatör devresi çizilmiştir.

Görüldüğü gibi bu devrede üç adet transistör kullanılmıştır. Çıkış yük akımı Q3 transistörü üzerinden alınmaktadır. Q2 transistörü ise Q3’ü sürmek amacı ile kullanılarak ß’ya aşırı bağımlılık yok edilmiştir. Devrenin analizine gelince; Toprağa göre Q1 transistörünün kollektöründeki gerilim VCEQ1;

VCEQ1 geriliminin değeri, VZ gerilimine bağlı olarak en az 2 volt olmalıdır. Böylece en küçük çıkış gerilimi belirlenmiştir. Örneğin Vz=5.6 volt kullanılırsa;

bulunur. Dolayısı ile bu devreden en az 6.4V çıkış gerilimi elde ederiz. Daha küçük çıkış gerilimi elde etmemiz mümkün değildir.

Transistörde harcanabilecek maksimum güç PQ3;

değerindedir. Devrede giriş gerilimi Vi, ayarlanabilecek çıkış gerilimi V0’dan daha büyük olmalıdır. Örneğin çıkış geriliminin maksimum değeri 24 volt, akımı ise 0.5 Amper olsun. Bu durumda PQ3 transistöründe harcanacak maksimum güç;

elde ederiz. Kullanılacak transistör, bu güce dayanabilecek güçte seçilmelidir. Devredeki diğer elemanların analizine gelince; Önce devrede kullanılan R3, R4, R5 gerilim bölücü dirençlerinin değerlerini bulalım. Bunun için önce Q1’in beyz akımını bulmamız gerekir. BC107 transistörü

kullanalım. Katologdan bu transistörün beyz akımı IBmax=100µA bulunur. Gerilim bölücülerden akan IR akımı beyz akımının yaklaşık 50 katı olmalıdır.

Bu değer doğal olarak en küçük V0 değeri için geçerlidir. Q1 beyzinde bu durumda;

bulunur. Buradan direnç değerlerini belirleyelim.

18 voltluk çıkış geriliminde ise;

olur. En kolay R5 değerini buluruz. Devrenin çalışması için R5 de en az;

gerilim düşmelidir. Buradan;

bulunur. R4’ün değeri hesaplarken ayarlanabilir orta noktayı R3 ve R4 arasında düşünelim. Bu durumda çıkış gerilimi VLmin=9v’dur. R4 ve R5 de 6.2 volt düşerken, IR akımı 5mA dir.

bulunur. Buradan R3 de basitçe;

olarak bulunur. Devrede çok önemli bir işlevi yerine getiren dirençlerden biride regülasyon işlemi yapan Q1 transistörünün yük direnci R1’dir. R1 değerini bulmak için Q2 ve Q3’ün beyz akımını bilmemiz gerekir. Üretici kataloglarından Q3 için ß=25, Q2=için ß=200 akım kazancı bulunmuştur. O halde 0.5A’lik bir yük akımını kumanda etmek için;

olur. Q2’nin beyz akımı, ßQ2’ye ve aynı zamanda Q3’ün beyz akımına eşit olan, kendisinin emiter akımına bağlıdır. R1 direnci, bu durumda üzerinde düşen en küçük gerilimde dahi IR4=1mA’lik akım geçirecek şekilde seçilmelidir. R4 direncindeki en küçük gerilim değerini;

elde edilir. R1=18K? seçelim. R2 direnci ise zener kırılma gerilimini ayarlayan ön dirençtir. Bu direncin değeri her durumda zeneri regülede tutacak değerde seçilmelidir. Bunun için zener minimum kırılma akımını katalogdan IZmin=5mA alalım. Bu durumda R2 değeri;

bulunur.

Aşırı Akım Koruması

Regüleli gerilim kaynaklarından istenen bir diğer özellik ise aşırı akım korumasıdır. Regüleli bir akım kaynağının çıkışından aşırı akım çekildiğinde veya kısa devre olduğunda regüle devresinin ve güç kaynağının zarar görmemesi için aşırı akım koruma devresi eklenir. Şekil-1.8’de böyle bir devre verilmiştir. Bu devrede, şekil-1.7’deki devreye ilave olarak R6 ve Q4 transistörü ilave edilmiştir.

Devrenin diğer kısımları aynıdır. Bu yeni elemanlar bize iki seçenek sunarlar.

1. Çıkış Akımı IL değerini önceden belirlenen bir akım değerinde sınırlanır.
2. Çıkış akımı IL, önceden belirlenen bir değeri aşarsa çıkış gerilimi sıfıra indirilir.

Devrenin çalışması kısaca şöyledir: Çıkıştan alınan IL akımı, RAK direnci ve Q3 transistörü üzerinden geçer. Bu anda IL akımı RAK direnci üzerinde bir gerilim düşümüne neden olur. Bu gerilimin değerini IL akımı ve RAK değeri belirler. RAK üzerine düşen gerilim, Q4 transistörünün beyz-emiter gerilimine ulaştığında Q4 iletime geçer ve Q3 transistörünün beyz gerilimini sınırlar. Böylece akım sabit bir değerde kalır ve aşağıdaki gibi hesaplanır.

Böylece R6 direncini istediğimiz değerde ayarlayarak akım sınırlaması yapabiliriz. Aşırı akım ve kısa devre korunmasında diğer elektronik devre elemanlarından da yararlanılabilir. (SCR, Opamp, Flip-flop gibi) Bu kullanıcının tercihine bağlıdır.

LİNEER TÜMDEVRE GERİLİM REGÜLATÖRLERİ

Lineer tümdevre gerilim regülatörleri; ayrık elemanlarla oluşturulan regülatörlere göre hem daha ekonomik, hem de daha işlevseldirler. Bu tür regülatörler genellikle seri gerilim regülatörü gibi düşünebilir. Lineer tümdevre gerilim regülatörleri; genellikle çıkış gerilimleri (sabit/ayarlı) kutuplama yönleri (pozitif/negatif) dikkate alınarak kendi aralarında sınıflandırılabilir.

Bu bölümde;

• Sabit gerilim çıkışlı (pozitif/negatif)
• Ayarlanabilir gerilim çıkışlı (pozitif/negatif)

lineer tümdevre gerilim regülatörleri ayrıntılı olarak sizlere tanıtılacak çeşitli uygulama örnekleri verilecektir.

DC gerilimi, tüm etkilere karşı kararlı (regüleli) hale getirebilmek için regüle işleminin önemli olduğunu biliyoruz. Regüle işlemi ise regülatör devreleri kullanılarak gerçekleştirilmektedir. Bir önceki bölümde; aktif ve pasif devre elemanları kullanarak regülatör yapımını gerçekleştirdik. Gelişen elektronik teknolojisi tek bir tümdevre (chip, ICs) içerisinde gerilim regülatörü üretimine olanak sağlamıştır. Günümüzde tek bir tümdevre içerisinde yüzlerce farklı tip ve özellikte gerilim regülatörü üretimi yapılmaktadır. Bu bölümde elektronik piyasasında yaygın olarak kullanılan birkaç farklı tip tümdevre gerilim regülatörünün tanıtımı yapılacak ve uygulama örnekleri verilecektir.

Sabit Gerilim Çıkışlı Lineer Tümdevreler

Tümdevre imalatçıları, çeşitli sabit gerilim değerlerinde regüleli çıkış gerilimi verebilen tip tümdevreler üreterek kullanıcıya sunmuşlardır. Sabit gerilim regülatörleri genellikle üç uçlu imal edilirler. Küçük boyutlu, kolay kullanımlı ve oldukça ucuzdurlar. Bu tür gerilim regülatörleri kendi aralarında pozitif ve negatif olmak üzere iki gruba ayrılırlar. Bu bölümde, bu tür tümdevreleri inceleyeceğiz.

Tablo-1.1’de oldukça sık kullanılan; üç terminalli, sabit çıkışlı pozitif gerilim regülatörlerinin bazı önemli özellikleri verilmiştir. 78’li sayılarla kodlanan gerilim regülatörlerinde ilk iki rakam (78) regülatör tipini sonraki harf çıkış akımını, son rakamlar ise çıkış gerilimi değerini verir. Örneğin 7805 ile kodlanmış bir regülatör; +5V çıkış gerilimi ve 1A çıkış akımına sahiptir.

78M15 şeklinde kodlanmış bir gerilim regülatörü ise +15V çıkış gerilimine ve 500mA çıkış akımına sahiptir. Pozitif veya negatif sabit gerilim regülatörleri kullanarak regülatör yapmak için tablo-1.1’de belirtilen sınır değerlere uymak gerekir. Örneğin; tümdevre gerilim regülatörünün girişine uygulanacak regülesiz gerilim değeri, regülatör geriliminden en az 2V daha büyük olmalıdır. Tümdevre gerilim regülatörlerinin pek çoğunun çıkışları ısıl korumalıdır. Çıkıştan aşırı akım çekildiğinde ısıl duyarlı koruma devresi etkinleşerek tümdevreyi aşırı akıma karşı korur. Pozitif sabit gerilim regülatörlerinin terminal bağlantıları ve kılıf tipleri ise şekil-1.9’da verilmiştir.

Negatif çıkışlı sabit gerilim regülatörleri ise 79’lu sayılarla (7912, 79L15, 79M09 v.b gibi) kodlanırlar.

Tablo-1.2’de ise negatif gerilim regülatörleri özellikleri ile birlikte verilmiştir. Tümdevreli negatif gerilim regülatörlerinin kılıf tipleri ve terminal bağlantıları şekil-1.10’da verilmiştir. Negatif gerilim regülatörlerinin terminal bağlantıları, pozitif regülatörlerden farklıdır. Bu duruma devre tasarımı ve montajında dikkat edilmelidir.

Üç uçlu sabit pozitif gerilim regülatörü ile yapılan temel uygulama devresi Şekil-1.11’de çizilmiştir. Bu bağlantı tipiyle yapılan devre montajında; doğrultucu, regülatör ve beslenecek devre birbirlerine yakın iseler, C1 ve C2 kondansatörlerine gereksinim olmaz. Ancak bağlantı kablolarının boyları birkaç santimin dışına çıktıkğında yüksek frekanslarda titreşimi önlemek için bu kondansatörler mutlaka kullanılır. C2 kondansatörü ayrıca çıkış geriliminin kararlılığını sağlamada ve regülasyon hızını iyileştirmede kullanılmaktadır.

Sabit gerilim regülatörlerinin çıkış akımları istenirse yükseltilebilir. yüksek çıkış akımları verebilen bir devre örneği şekil-1.12’de çizilmiştir. Bu devrede regülatörün çıkış akımını artırabilmek için tümdevreye bir PNP tipi güç transistörü paralel bağlanmıştır. Devrede; R1 direnci ve tümdevreden akan yük akımı, R1 direnci üzerinde transistörü süren bir gerilim düşümüne neden olur.

Tümdevreden akan akım ne kadar büyükse R1’deki gerilim düşümü ve T1’den akan akım da o kadar büyük olur. Bu durumda yük akımı, tümdevre ve transistör üzerinde ikiye bölünür. Böylece, devrenin çıkış akımı tümdevreye zarar vermeden yükseltilmiş olur. Devre çıkışından transistorün gücüne bağlı olarak yüksek akımlar alınabilir. Çıkış gerilimi sabittir.

Şekil-1.12’de verilen regülatör devresinde aşırı akım koruması yoktur. Sadece tümdevre içten aşırı akıma karşı korumalıdır. Fakat transistörde her hangi bir koruma yoktur. Transistör için aşırı akım koruması yapan bir devre örneği şekil-1.13’de verilmiştir. Bu devrede aşırı akım koruması T2 transistörü ve R2 direnci yardımı ile yapılmaktadır. Devrede R2 üzerinden geçen yük akımı (IL), R2 üzerinde bir gerilim düşümüne neden olur. Bu gerilim değeri T2 transistörünün eşik gerilimi (VBE=0.6V) değerine ulaştığında T2 iletime geçer, T1 kesime gider. Dolayısı ile tümdevre ve T1 transistörü aşırı akımdan korunmuş olur.

Devrede aşırı akım korumasını gerçekleştiren R2 direncinin değeri oldukça önemlidir ve koruma işlemine uygun olarak seçilmelidir. Bu direncin değeri;

elde edilir.

Sabit gerilim regülatörlerinin çıkış gerilimleri istenirse ayarlanarak istenilen değerlerde çıkış gerilimi vermesi sağlanabilir. Çıkış gerilimi istenilen bir değere ayarlanabilen bir devre örneği şekil-1.14’de verilmiştir.

Bu devrede tümdevre çıkışına R1 ve R2 dirençleri bağlanmıştır. Bundan dolayı regülatörün şase ucu 0 volttan farklı bir gerilimdedir. Regülatörün çıkış gerilimi V0;

formülü ile bulunur. Formülde kullanılan IQ akımı, Tümdevrenin R2 direncinden akan sükünet akımıdır ve değeri 5mA ile 10mA arasında değişir. Devrenin çıkış geriliminin dalgalılık oranı oldukça büyüktür. Dalgalılık oranını azaltmak amacı ile çıkışa 100µF’lık bir kondansatör bağlanmıştır. Çıkış dalgalılık oranı buna rağmen ancak 20mV’a kadar düşürülebilmiştir.

Sabit gerilim çıkışlı negatif gerilim regülatörünün temel bağlantısı şekil- 1.15’de verilmiştir. Bu tür tümdevrelerin tüm özellikleri pozitif gerilim regülatörleri ile benzerlik gösterir. Sadece tümdevre terminal bağlantıları farklıdır.

Pozitif ve negatif sabit gerilim regülatörleri birlikte kullanılarak simetrik çıkışlı sabit gerilim regülatörleri yapılabilir. Şekil-1.16’da bu tip besleme kaynaklarına örnekler verilmiştir. Bu tip regüleli gerilim kaynakları yapılırken kondansatörlerin polaritelerine ve tümdevre bacak uçlarına dikkat edilmelidir.

Bu bölümde en çok kullanılan ve popüler olan gerilim regülatörleri verilmiştir. Bu tümdevrelere ilaveten daha bir çok tip ve modelde gerilim regülatörleride vardır. Bunlar hakkında ayrıntılı bilgileri üretici firmaların hazırlamış oldukları bilgi kitaplarından (data book) bulabilirsiniz.

Ayarlanabilir Gerilim Çıkışlı Lineer Tümdevreler

Ayarlanabilir çıkışlı tümdevreler oldukça yeni gelişmeler göstermektedir ve pek çok tipleri vardır. Bu bölümde çok kullanılan bir kaç tip ayarlanabilir çıkışlı tümdevre tanıtılacaktır. Çok kullanılan ve kullanımı oldukça basit olan pozitif gerilim regülatörü µA78MG ve negatif gerilim regülatörü µA79MG ile uygulama örnekleri ve bazı karakteristik değerler verilecektir.

Bu tümdevreler ile maksimum 0.5A çıkış akımında, +5V dan +30V’a kadar ve -2.2V’dan -30V’a kadar regüleli gerilimler üretilebilir. Bu tümdevreler; iç akım sınırlaması, kayıp güç sınırlaması ve aşırı sıcaklığa karşı koruma devreleri içerirler. Çıkış gerilimlerin kararlılığı, yük ve giriş gerilimleri değişimlerine karşı her durumda %1’den daha iyidir. Şekil-1.17’de ayarlanabilir bir çıkışa sahip regülatör örneği verilmiştir.

Bu devrede çıkış gerilimi V0; aşağıdaki gibi hesaplanır.

Bu formülde VR değeri referans gerilimidir. Bu değer µA78MG için 5V, µA79MG için -2.2V dur. Devredeki K kontrol girişi, çıkış geriliminin ayarlanmasını sağlar. K ucuna doğru akan akımın değeri sadece 1µA’dir. Gerilim bölücünün ortalama akımı 1mA olarak belirlenirse 78MG tümdevresinde R2 için,

79MG tümdevresinde ise R2 için;

değerleri bulunur. Çünkü kontrol girişi K, her iki tümdevrede de referans gerilimidir. Şekil-1.17’deki devrede C1 ve C2 kondansatörlerinin işlevleri önceki bölümlerde açıklananlarla aynıdır. Yani bu kondansatörler çıkış geriliminin rıpıl faktörünü (dalgalığını) ve girişteki değişmelere karşı karalılığını iyileştirmede kullanılırlar.

Tümdevrenin lehimleme süresi 10 saniyeyi geçmemelidir. Ayrıca tümdevreye uygulanacak giriş gerilimi maksimum çıkış geriliminden en az 2V daha yüksek olmalıdır. Devre de R1 ve R2 dirençlerinden pratik olarak aynı akım akar. ( K ucundan akan akım çok küçük olduğundan ihmal edilebilir.) Böylece 1mA’lik IQ akımı için çıkış gerilimi;

R1 ve R2 değerleri K? olarak seçilmelidir. Örnek devrede R1 direnci ayarlı seçildiğinden çıkış gerilimin değeri bu direnç ile ayarlanabilir.

Bu tür tümdevrelerin çıkış akımları güç transistörleri kullanılarak artırılabilir. Bunun için sabit gerilim kaynaklarında kullanılan ilkelerden faydalanılır. Şekil- 1.18’de yüksek çıkış akımları verebilen bir devre tasarımlanmıştır.

Bu devrede çıkış akımının bir kısmı T1 transistörü üzerinden alınmış böylece tümdevrenin zarar görmesi engellenerek çıkış akımının kapasitesi artırılmıştır. Aynı devre üzerinde T2 transistörü ve RSC dirençleri yardımı ile aşırı akım koruması da yapılmıştır. RSC direncinin değeri belirlenen maksimum çıkış akımı değerine göre seçilir. Devredeki R1 direnci ise çıkış geriliminin değerini ayarlamada kullanılır. Negatif ayarlanabilir gerilim kaynakları da aynı esaslara bağlı olarak kullanılır.

Simetrik bir dc gerilim kaynağı örneği ise şekil-1.19’da ise verilmiştir. Bu tip simetrik gerilim kaynaklarına “Dual-Tracking” gerilim regülatörleri denir. Bu devrede pozitif ve negatif gerilim regülatörleri birbirleri ile öyle bağlanmışlardır ki çıkış gerilimleri şaseye göre daima aynı (tam) mutlak değerleri gösterirler.

Örneğin; yük akımı değişmelerinde pozitif çıkış gerilimi 10mV azalırsa, aynı anda negatif gerilimde otomatik olarak 10mV azalır. Böylece çıkış gerilimleri daima toprağa (şaseye) göre simetrik kalır.

İmalatçı firmalar değişik güç ve tiplerde daha bir çok ayarlanabilir gerilim regülatörleri üretmişlerdir ve üretmeye de devam ediyorlar. Bu tümdevreler hakkında ayrıntılı bilgi ve örnek uygulamalar katologlardan temin edilebilir.

Özel Tip Gerilim Regülatörleri

Çeşitli ihtiyaçlara cevap verebilecek pek çok tip gerilim regülatörleri üretilmiştir. Bu regülatörler bir çok üretici firma tarafından değişik isim ve katalog numarası ile tüketiciye sunulmuştur. Kısaca bazı örnekler sıralayalım. MC 1560, SE 550, TL 1723, LM117, LM137, LM317, LM337, MC 723, L200
v.b.

Bu tüm devrelerin iç yapılarında ve kullanımlarında bazı farklılıklar olmalarına karşın temel düşünce hepsinde aynıdır. Bu bölümde sık kullanılan ve elektronik piyasasında kolayca bulunabilen LM317 ve LM337 pozitif ve negatif ayarlanabilir gerililim regülatörlerini kısaca tanıtacağız. Şekil-3.20’de Ayarlanabilir çıkış üreten LM317’li pozitif gerilim regülatörü devresi görülmektedir. Devrenin çıkış gerilimi;

LM337 tümdevresi için tipik değerler ise üretici tarafından;

olarak verilmiştir. Şekil-1.21’de Ayarlanabilir çıkış veren pozitif ve negatif gerilim regülatörleri verilmiştir. Her iki devrede de çıkış gerilimi R2 ayarlı direnci tarafından ayarlanmaktadır. R2 değerine bağlı olarak çıkış geriliminin alabileceği gerilim değerleri ise tablo olarak verilmiştir.

LM317 ve LM337 tümdevreleri birlikte kullanılarak ayarlı ±20V simetrik çıkış gerilimi verebilen bir gerilim regülatörü devresi ise şekil-1.22’de verilmiştir. Bu devrede pozitif ve negatif çıkış gerilimleri birbirinden bağımsız olarak 1.2V ile 20V arasında ayarlanabilmektedir.

ANAHTARLAMALI GÜÇ KAYNAKLARI

Konular:

Anahtaramalı DC Güç Kaynakları
Aşağı Doğru Anahtarlamalı Güç Kaynakları
Yukarı Doğru Anahtarlamalı Güç Kaynakları
Yön çeviren Anahtarlamalı Güç Kaynakları
Anahtarlamalı tümdevre gerilim regülatörleri
Kesintisiz Güç Kaynakları (KGK=UPS)

Amaçlar:

Bu bölümü bitirdiğinizde aşağıda belirtilen konular hakkında ayrıntılı bilgiye sahip olacaksınız.

Anahtarlamalı kaynaklarının temel yapısı ve genel prensipleri,
Anahtarlamalı güç kaynaklarının avantaj ve dezavantajları
Aşağı ve yukarı doğru anahtarlamalı güç kaynakları
Anahtarlamalı tümdevre gerilim kaynakları ve karakteristikleri
Kesintisiz dc güç kaynakları (UPS) ve temel özellikleri

Yaşamımızın hemen her alanında kullandığımız elektronik cihazların sayısı gün geçtikçe artmaktadır. Kullandığımız cihaz ne olursa olsun (tv, telefon, bilgisayar, fırın, buzdalabı v.b gibi) mutlaka bir dc güç kaynağına gereksinimi vardır ya da içerisinde dc güç kaynağı barındırır.

Kullanım alanı ve önemine bağlı olarak çeşitli tiplerde güç kaynağı ya da dc besleme kaynaklarının tasarımı yapılmaktadır. DC güç kaynakları genel olarak; regülesiz, regüleli ve anahtarlamalı olarak başlıca üç ana kategoride sınıflandırılır. Bu bölümde; Anahtarlamalı dc güç kaynaklarını tüm yönleri ile inceleyerek tasarım yeteneğimizi geliştireceğiz.

ANAHTARLAMALI GÜÇ KAYNAKLARI GENEL BİLGİLER

Düşük güçlü dc güç kaynaklarının tasarımında genellikle lineer (doğrusal) tümdevre gerilim regülatörleri tercih edilmektedir. Tercih nedeni olarak; basit yapıları, yük değişimlerine hızlı cevap vermeleri, gürültüsüz çalışmaları ve düşük maliyetleri gibi etkenleri sıralayabiliriz. Fakat bu tip regülatörlerde verim çok düşük ve güç kaybı fazladır.

Yüksek güçlü dc kaynaklarının tasarımında verimleri çok daha fazla olan anahtarlamalı gerilim regülatörleri (switching regulators) kullanılmaktadır. Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin kullanım alanları teknolojik gelişmelere paralel olarak son yıllarda oldukça artmıştır. Birkaç farklı tip anahtarlamalı gerilim regülatörü tasarımı yapılmaktadır. Bu bölümde; Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin genel özellikleri sıra ile incelenecek ve uygulama örnekleri verilecektir.

ANAHTARLAMALI GÜÇ KAYNAKLARI GENEL ÖZELLİKLER

Güç kaynaklarının tasarımında dikkat edilmesi gereken önemli faktörlerden birisi verimliliktir. Doğrusal (lineer) tümdevre gerilim regülatörlerinde verimlilik oldukça düşüktür ve yaklaşık olarak %25 ile %60’lar seviyesindedir. Bu durumda ac’den dc’ye dönüştürme işleminde yaklaşık olarak %50’ler seviyesinde bir enerji kaybı söz konusudur. Düşük güçlü (10W altı) dc güç kaynaklarının tasarımında önemsenmeyecek boyutlarda olan bu kayıp özellikle yüksek güçlerde sorunlara neden olmaktadır. Doğrusal (lineer) bir regülatörde güç kaybı yaklaşık olarak;

olarak ifade edilmektedir. Dolayısıyla kayıpların tümüne yakını kontrol elemanı olarak kullanılan ve aktif bölgede çalıştırılan transistör üzerinde oluşmaktadır.

Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin tasarımı zor ve maliyetleri yüksektir. Bu nedenle düşük güçler için kullanımı ve tasarımı pek tercih edilmez. Yüksek güçlü dc kaynakların tasarımında ise anahtarlamalı gerilim regülatörü kullanmak neredeyse zorunluluktur. Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin diğerlerine nazaran temel özellikleri aşağıda maddeler halinde verilmiştir.

• Yapıları doğrusal (lineer) regülatörlere göre daha karmaşık ve zordur. Bu nedenle maliyetleri daha yüksektir.

• Çıkış gürültü seviyeleri ve dalgalılık oranları daha yüksektir. İlave filtre devreleri kullanımına gereksinim duyulur. Bu durum maliyeti artırır.

• Yük akımlarında ve giriş gerilimlerinde meydana gelen değişimleri algılama ve tepki verme süreleri daha uzundur.

• Anahtarlamalı gerilim regülatörleri yapılarından dolayı, elektromanyetik ve radyo frekanslı (EMI-RFI) girişimlere sebep olurlar. Bu nedenle özel filtre devrelerine ve ekranlama işlemine gereksinim duyarlar.

• Anahtarlamalı güç kaynaklarının verimleri diğer güç kaynaklarına nazaran oldukça yüksektir.

• Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin çalışma frekansları şehir şebekesinden çok yüksektir (KHz). Bu nedenle tasarımlarında kullanılan bobin ve transformatör v.b gibi. devre elemanlarının fiziksel boyutları oldukça küçüktür.

• Doğrusal regülatörlerde; regülesiz giriş gerilimi daima çıkış geriliminden büyük olmalıdır. Anahtarlamalı regülatörlerde ise çıkış gerilimi girişten büyük yapılabilmektedir.

• Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinde birden fazla çıkış elde edilebilmekte ve çıkış geriliminin kutupları değiştirilebilmektedir. Bu özellik doğrusal regülatörlerde söz konusu değildir.

Anahtarlamalı gerilim regülatörünün temel çalışma prensibi, girişine uygulanan dc işaretin yüksek frekanslarda anahtarlanarak çıkışa aktarılmasına dayanmaktadır. Bu işlem için giriş gerilimi kıyılmakta ve darbe-periyot oranı değiştirilmektedir. Kısaca darbe genişliği modülasyonu (Pulse Widh Modulation=PWM) yapılmaktadır.

Bu işlem; regülatör çıkışını yük ve giriş geriliminde oluşan değişimlerden bağımsız hale getirir.
Ayrıca devrede kullanılan elemanlar (yarıiletkenler) kesim/doyum modunda anahtarlamalı olarak çalıştıkları için güç kayıpları minimumdur. Anahtarlamalı bir güç kaynağının blok olarak temel yapısı şekil-2.1’de verilmiştir.

Blok diyagramı verilen anahtarlamalı gerilim regülatörünün temel çalışma ilkelerinden olan darbe genişliği modülasyonunun (PWM) temel prensibi ise şekil-2.2’de gösterilmiştir.

Anahtarlamalı gerilim regülatörünün blok diyagramının da görüldüğü gibi hata amplifikatörünün eviren girişindeki gerilim (VM), geri beslemeden dolayı;

değerindedir. Opamp’ın ideal olduğu kabul edilirse (eviren ve evirmeyen girişleri arasında gerilim farkı yoktur), evirmeyen girişteki VREF değeri;

olur. Bu formülden regüleli çıkış gerilimini yazarsak;

Elde edilen çıkış geriliminin devre giriş gerilimi Vİ’den ve yük akımı IL’den bağımsız olduğu görülmektedir. Devrede R2=2·R1 ve VREF=10V olarak seçilirse; devrenin çıkış gerilimi V0;

olarak bulunur. Dolayısı ile çıkış geriliminin maksimum değeri Vİ kadar olduğundan bu devre V0<Vİ olacak şekilde kullanılabilir. Şekil-2.24’de verilen gerilim karşılaştırıcının çıkışındaki VA geriliminim periyodu T’dir. Buna göre darbe-periyot oranı;

olur. Görüldüğü gibi darbe periyot oranını (D); VA geriliminin periyodu (T) belirlemektedir. VA gerilimi ise şekil-2.24’de görüldüğü gibi karşılaştırıcı girişine verilen VM değerine bağlıdır. Dolayısıyla sistemin lineer bir darbe periyot modülatörü (PWM) gibi çalıştığını söyleyebiliriz.

Devrede (şekil-2.23) PWM modülatörü çıkışından alınan VA gerilimi kare dalgadır. Bu gerilimin gücü, bir güç anahtarından geçirilerek yükseltilmektedir. Dolayısıyla güç anahtarı çıkışından alınan VB gerilimi de kare dalgadır. Bu gerilimde bulunabilecek yüksek frekanslı harmonik bileşenleri zayıflatmak için bir LC alçak geçiren filtre devresi kullanılır. Bu işlem için XL>>XC seçilmelidir. Bu durumda devre çıkışından alınacak V0 çıkış gerilimi, VB’nin ortalama değerine eşittir.

Anahtarlamalı regülatör devresinde (şekil-2.1) kullanılan güç anahtarı ise (power switch) bir grup transistörle gerçekleştirilen özel bir anahtardır. Bu devrede transistörler aktif bölgede çalıştırılmaz. Kesim ve doyum bölgelerinde bir anahtar gibi çalıştırılır. Bu yüzden güç kayıpları çok azdır. Güç anahtarı devresinde verimliliği artırmak amacıyla kollektör-emiter doyum gerilimi (VCESAT) düşük ve anahtarlama hızı yüksek transistörler tercih edilir.

Günümüzde pek çok farklı tip anahtarlamalı gerilim regülatörü tasarımı yapılabilmektedir. Bunların içerisinde en yaygın olarak kullanılanlar ise genellikle 3 tiptir. Bunlar;

• Aşağıya doğru (step-down veya buck) anahtarlamalı regülatör
• Yukarıya doğru (step-up veya boast) anahtarlamalı regülatör
• Yön çeviren (inverting veya boast) anahtarlamalı regülatör

olarak adlandırılır. Yukarıda belirtilen 3 ayrı tip anahtarlamalı regülatörü ayrıntılı olarak inceleyeceğiz. Her 3 tip’in özelliklerini belirterek avantaj ve dezavantajları üzerinde duracağız.

AŞAĞI DOĞRU (BUCK) REGÜLATÖR

Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin kullanım alanları teknolojik gelişmelere paralel olarak son yıllarda oldukça artmıştır. Birkaç farklı tip anahtarlamalı gerilim regülatörü tasarımı yapılmaktadır. Bu bölümde; Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin tasarımında kullanılan aşağı doğru regülatör (step-down veya back) tipi genel özellikleri ile incelenecek ve temel mantığı anlatılacaktır.

Aşağı doğru anahtarlamalı regülatörlerin çıkışından alınan regüleli gerilim, regülesiz giriş geriliminden daha küçüktür. Aşağı doğru regülatörün temel çalışma prensibini anlamak amacıyla basitleştirilmiş temel yapısı şekil-2.3’de verilmiştir.

Devrede girişten uygulanan regülesiz dc gerilimi karedalgaya çevirmek (anahtarlamak) için bir S1 anahtarı kullanılmaktadır. Bu anahtar gerçekte bir transistördür. Anahtarlama süreleri ise (darbe periyot oranları) doğal olarak regülatörün çıkış yüküne bağlı olarak yapılacaktır. Çıkış geriliminin ortalamasını almak ve harmonikleri zayıflatmak için sistemde bir LC filtresi kullanılmıştır.

Aşağı doğru anahtarlamalı gerilim regülatörünün geliştirilmiş devresi ve devrede kullanılan T1 transtörünün kesim-doyum (on-off) aralıkları şekil- 2.4’de verilmiştir.

Devrede kullanılan C kondansatörünün şarjı süresi tON, deşarj süresi ise tOFF olarak şekil üzerinde tanımlanmıştır. Şekilden de görüldüğü gibi tON süresinin artırılması V0 çıkış gerilimini artırmakta, tOFF süresinin artırılması ise çıkış gerilimini azaltmaktadır. Devrede; T1 transistörü kesim veya doyum modunda anahtarlamalı çalıştırılarak tON ve tOFF süreleri kontrol edilmektedir. Bu devrenin çıkış gerilimini formüle edersek;

olarak yazılabilir.

Devrede regülasyon işleminin nasıl gerçekleştirildiğini kısaca anlatalım. Regülatör çıkış geriliminin (V0) herhangi bir sebeple azalması, R3 direncinde oluşan gerilimin azalmasına dolayısıyla opamp’ın eviren girişindeki gerilimin azalmasına neden olur. Bu durumda opamp’ın çıkışı yükseleceğinden PWM bloğu vasıtasıyla tON süresi de artar ve regülatör çıkış gerilimdeki azalmaya izin verilmez. Devrede gerilim regülasyonu bu şekilde sağlanmış olur.

YUKARI DOĞRU (BOOST) REGÜLATÖR

Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin kullanım alanları teknolojik gelişmelere paralel olarak son yıllarda oldukça artmıştır. Birkaç farklı tip anahtarlamalı gerilim regülatörü tasarımı yapılmaktadır. Bu bölümde; Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin tasarımında kullanılan yukarı doğru regülatör (step-up veya boost) tipi genel özellikleri ile incelenecek ve temel mantığı anlatılacaktır.

Yukarı doğru (boost) anahtarlamalı regülatörlerin çıkışından alınan regüleli gerilim, girişinden uygulanan regülesiz dc gerilimden daha büyük olabilir. Bu tür regülatörlerin temel avantajı budur. Yukarı doğru anahtarlamalı gerilim regülatörün basitleştirilmiş temel devresi şekil-2.5’de verilmiştir.

Devredende görüldüğü gibi S1 anahtarının açık olduğu durumda Vİ=V0’dır. Bu gerilim, regülatör çıkışındaki en küçük gerilimdir. S1 anahtarı kapalı olduğu zaman (tON) L bobini enerjilenmektetir. L bobinindeki enerji S1 anahtarının açık olduğu durumlarda Vi gerilimi ile birlikte çıkışa aktarılmaktadır. Bu nedenle bu tür regülatörlerde çıkış gerilimi, regülesiz giriş geriliminden büyük olabilmektedir.

S1 anahtarının kapalı olduğu tON süresini düşünelim. Bu sürede çıkış gerilimi V0‘ın pozitif olmasından dolayı D diyodu ters yönde kutuplanır ve geribesleme çevrimi açıktır. Böylece C kondansatörü RL üzerinden deşarj olur. Devrede; C·RL>>tON seçilmesiyle, V0 üzerindeki düşüş (dalgalanma) oldukça küçük yapılır. Bu aralık sırasında L bobini üzerinde regülesiz giriş gerilimi vardır ve İL endüktör akımı;

şeklinde artar.

Şimdi S1 anahtarının açık olduğu tOFF aralığını (süresini) düşünelim. Bu duruma; bobinin (L) akımı aniden değişmeyeceğinden IL(tON-)=IL(tON+) ve diyot iletime geçeceğinden IL akımı diyot üzerinden C kondansatörüne akacaktır. C kondansatörü üzerindeki gerilim kararlı olduğunda, aynı zamanda periyodun sonu olur (T=tON+tOFF) ve bu durum tıpkı başlangıçtaki gibi (t=0) olur.

t0N aralığında Vİ·tON/L artışında olduğu gibi akım tOFF aralığında azalmak zorunda kalır. [(dİL/dt)<0]. Diyot üzerinde düşen gerilim ihmal edilirse çıkış geriliminin ani değeri;

şeklinde olur. Çünkü dİL/dt negatiftir. Kısaca bu tür bir regülatörde çıkış gerili için aşağıdaki eşitlik yazılabilir.,

YÖN ÇEVİREN (buck-bost) REGÜLATÖR

Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin kullanım alanları teknolojik gelişmelere paralel olarak son yıllarda oldukça artmıştır. Birkaç farklı tip anahtarlamalı gerilim regülatörü tasarımı yapılmaktadır. Bu bölümde; Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin tasarımında kullanılan yön çeviren regülatör (inverting veya buck-boost) tipi genel özellikleri ile incelenecek ve temel mantığı anlatılacaktır.

Yön çeviren regülatörlerde giriş pozitif iken, çıkış negatif kutupludur. Çıkış geriliminin değeri, regülesiz giriş geriliminden küçük veya büyük yada eşit olabilir. Çıkış geriliminin alacağı değer kontrol çevresi tarafından belirlenir. Tipik bir yön çeviren anahtarlamalı regülatör devresinin basit devresi şekil- 2.6’da verilmiştir.

Devrenin nasıl çalıştığını anlayabilmek için önce; çıkış geriliminin V0<0 ve S anahtarının kapalı olduğu tON aralığını düşünelim. Bu durumda, diyodun katodu pozitif Vİ değerinde, anadu ise negatif olacağından diyot kesimdedir. C kondansatörü RL yük direnci üzerinden deşarj olurken, indüktör akımı VİN·tON/L bağıntısına göre artar.

Anahtar açıldığı anda İL hemen değişmeyecek ve diyod iletime (ON) zorlanacak, sonra L, C ve D’den oluşan çevrede akarak C kondansatörünün alt plekasını pozitif, üst plekasını ise negatif yönde şarj edecektir (şekil-2.6). Yani devrenin çıkışı negatif polariteli olacaktır. Bu tür bir regülatörde çıkış gerilimi V0 aşağıdaki gibi formüle edilebilir.

ANAHTARLAMALI TÜMDEVRE REGÜLATÖRLERİ

Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin tasarımı ve üretimi, lineer gerilim regülatörlerine nazaran oldukça zor ve karmaşıktır. Bu durumu göz önüne alan tümdevre üreticisi pek çok firma, bir veya birkaç katı barındıran tümdevreler geliştirmişlerdir.

Bu bölümde; anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin tasarımında kullanılan birkaç farklı tümdevrenin örnek uygulamaları ve tipik verileri anlatılacaktır. Sizlere sunulan uygulamalar ve temel veriler üretici firma kataloglarından alınmıştır. Üretim aşamasında üretici kataloglarından yararlanılması unutulmaması gereken bir zorunluluktur.

Anahtarlamalı gerilim regülatörlerinin tasarımının oldukça zor ve karmaşık olduğu belirtilmişti. Bu durumu dikkate alan pek çok tümdevre üreticisi firma, anahtarlamalı gerilim regülatörlerinde kullanılan bir veya birkaç bloğu tek bir tümdevre içerisinde kullanıcıya sunmuştur. Örneğin National Semicondustor firmasının geliştirmiş LM78S4 kodlu tümdevre bunlardan birisidir. Bu bölümde bu tümdevrenin kullanımı ve bazı teknik verileri sunulacaktır.

Anahtarlamalı gerilim regülatörü tasarımında kullanılan genel amaçlı LM78S40 tümdevresinin in bağlantıları ve iç yapısı şekil-2.7’de verilmiştir. Görüldüğü gibi bu tümdevre, anahtarlamalı regülatör sistemleri için gerekli olan aktif yapı bloklarını barındırmaktadır. Bu blokları kısaca; sıcaklık kompanzeli gerilim referansı, Aktif akım sınırlayıcılı ve darbe-peryot oranını kontrol eden osilatör devresi, hata kuvvetlendiricisi, yüksek akım-yüksek gerilim çıkış anahtarı, bir güç diyodu ve genel amaçlı bir opamp’dan oluşmaktadır.

Bu tümdevrenin bazı önemli özellikleri aşağıda sıralanmıştır.

• Yukarı doğru, aşağı doğru ve yön çeviren anahtarlama regülatörü olarak kullanılabilir.

• Çıkış gerilimi 1.25V ile 40V aralığında istenilen bir değere ayarlanabilir.

• Tümdevre tek başına ve harici güç transistorü kullanmadan 1.5A’e kadar tepe akımı verebilir.

• Düşük geçiş (standby) akımı düşüktür.

• 80dB civarında yük ve hat regülasyonuna sahiptir.

LM78S40 ve diğer tümdevreler ile gerçekleştirilmiş çeşitli tip anahtarlamalı gerilim regülatörü devreleri aşağıda verilmiştir. Bu devreler üretici firma katologlarından alınmıştır. Kullanıcı üretici firma katologlarını ve uygulama notlarını kullanarak gereksinimine uygun anahtarlamalı gerilim regülatörleri tasarlayabilir.

KESİNTİSİZ GÜÇ KAYNAKLARI

Kesintisiz Güç Kaynakları (Uninterrupted Power Supply–UPS) kısaca UPS veya KGK olarak tanımlanır. Gelişen teknolojiyle birlikte gereksinimlere bağlı olarak birkaç farklı KGK modeli vardır. Temel olarak 3 tip KGK tasarımı yapılmaktadır. Bu tasarımlar on-line KGK, off-line KGK ve Line-interractive KGK olarak adlandırılmaktadır. Bu bölümde belirtilen bu 3 tip KGK genel hatları ile incelenecek ve KGK’ların temel özellikleri verilecektir.

Kesintisiz güç kaynakları her hangi bir sisteme doğrudan kesintisiz güç sağlamazlar. Şehir şebekesinden beslenen cihazlar, kimi zaman enerji kesilmesinden kimi zaman enerjideki dalgalanmalardan etkilenirler. Şebekedeki kesilme ve dalgalanmaları etkisiz hale getirmek amacı ile KGK’lar tasarlanmıştır. KGK kullanılmasıyla pek çok hassas sisteme, sürekli ve düzenli güç sağlanabilir.

Günümüzde hayatın pek çok alanında farklı amaçlar için pek çok hassas cihaz ve sistem kullanılmaktadır. Bu cihaz ve sistemler; şebekedeki ani gerilim değişimlerinden (düşme ve artma), gerilim kesilmelerinden ve gerilim hatlarına girmiş olan gürültülerden etkilenmektedirler. Bu etkilenme ve kesilmeleri yok etmek ve hassas cihazların tam performansta çalışmalarını sağlamak amacıyla çoğunlukla KGK’lar kullanılır. Kesintisiz güç kaynağı kullanımına gereksinim duyulan sistem ve cihazlar aşağıda sıralanmıştır.

• Bilgisayarlar, ana makinelar (server), monitörler, yazıcılar, tarayıcılar..

• Telefon sistemleri ve santralları, fax’lar, modemler..

• Yazar kasalar, bar kod okuyucuları, ses ve görüntü sistemleri, alarm sistemleri, akaryakıt pompaları, elektronik terazi ve kantarlar, endüstriyel üretimde kullanılan bazı makinelar..

• Sağlık endüstrisinde kullanılan pek çok tıbbi cihaz sayılabilir.

Yukarıda sıralanan pek çok cihaz ve sistem; ekonomik bir öneme, tıbbi cihazlar ise yaşamsal bir öneme sahiptir. İnsan hayatıyla doğrudan ilintili olan tıbbi cihazlarda KGK kullanımı neredeyse zorunludur diyebiliriz.

Kaliteli bir Kesintisiz güç kaynağında bulunması gereken temel özellikler aşağıda maddeler halinde sıralanmıştır.

• Şebeke kesintisi ile güç kaynağının devreye girmesi eş zamanlı olmalı ve yük bundan etkilenmemelidir.

• Çıkış işareti iyi bir sinüsoydal dalga olmalı ve hatta oluşabilecek yükselme, düşme, gürültü v.b gibi etkilerle değişmemelidir.

• Çıkışında oluşabilecek aşırı akım ve kısa devrelere karşı koruması olmalıdır.

• Verimi yüksek, maliyeti düşük, ebatları küçük ve kullanımı kolay olmaldır.

• Yük değişmelerinden etkilenmemeli ve iyi bir şebeke izalasyonuna sahip olmalıdır.

• Sistemde kullanılan akü uzun ömürlü olmalı ve akü şarjı kolay ve kısa süreli olmalıdır.

Elektrik üretimi ve dağıtımı yapan şirketlerin temiz, kararlı ve sabit bir şebeke gerilimi temin edememelerinin yanında, tabiat şartları (yıldırım, fırtına v.b) ve hassas cihazların yakınlarında yüksek güçlü makine ve motorların devreye girmesi veya devreden çıkması ile şebekede ani gerilim değişmelerine (düşme veya artma) neden olur.

Karşılaşılan sorunların çeşitlilik göstermesi ve bunlara karşı alınacak önlemler KGK’ların farklı modellerini gündeme getirmiştir. Sorunlara çözüm getirme ve çalışma ilkeleri göz önüne alınarak kesintisiz güç kaynakları temel olarak 3 grupta incelenebilir. Bunlar kısaca; on-line KGK, off-line KGK ve Line-interacti ve KGK olarak adlandırılır. Bu grupları kısaca inceleyelim.

On-line KGK

On-line KGK, çift çevrimli (AC/DC ve DC/AC) sistem teknolojisi ve tam sinüsoydal dalga çıkışıyla en gelişmiş KGK’dır. Temel bir On-line KGK’nın blok diyagramı şekil-2.7’de verilmiştir.

Bu sistemde şebeke kesintisinde akünün devreye girmesi anında gerçekleşir. Bu tip KGK’lar şebeke izalosyonu ve regülasyonu işleminide gerçekleştirilirler. Verimlikleri ve güvenirlilikleri çok yüksektir. Bu tip KGK’lar, Değişken yüklere karşı gerilim kararlılığı sağlarlar ve gürültülere karşı filtreleme işlemi yaparlar. Bu avantajları yanında maliyetleri çok yüksektir. Bu durum tek dezavantajlarıdır.

Off-line KGK

Off-line KGK’lar, şebeke kesilmelerinde milisaniyeler mertebesinde bir gecikmeyle devreye girebilen KGK sistemleridir. Bu süre çoğunlukla 0.001s ile 0.005s arasındadır. Bu tip KGK’lar 2W’a kadar düşük güçler için kesintilerden etkilenmeyen ve ebeke izalasyonu gerekmeyen yerlerde kullanılabilir. Bu tip KGK’ların en önemli avantajı basit, hafif ve ucuz olmalarıdır.

Line-interactive KGK

Bu tip KGK’ları, on-line ve off-line KGK’lar arasında tanımlanır. Her iki tipin bazı özelliklerini üzerinde barındırır. Bu tip KGK’ları şebeke gerilimini devamlı kontrol ederek gerilim regülsayonu sağlarlar. Fakat yapılan regülsayonun kalitesi iyi değildir. Çıkışının filtrelenmiş olması ve maliyetinin düşük olması avantajıdır.

Şebeke gerilimi bir , şebeke kesilmelerinde milisaniyeler mertebesinde bir gecikmeyle devreye girebilen KGK sistemleridir. Bu süre çoğunlukla 0.001s ile 0.005s arasındadır. Bu tip KGK’lar 2W’a kadar düşük güçler için kesintilerden etkilenmeyen ve ebeke izalasyonu gerekmeyen yerlerde kullanılabilir. Bu tip KGK’ların en önemli avantajı basit, hafif ve ucuz olmalarıdır.

Hazırlayan: ÖĞR. GÖR. İLYAS KAPLAN – Emeği geçen hazırlayan kişilere teşekkürler